courge de siam
Deze pompoen is een soort apart (Cucurbita ficifolia). Hij wordt ook wel 'melon de malibar' genoemd, een echt nederlandse naam schijnt er niet te zijn. Vijgenblad-pompoen zou misschien een optie zijn, vanwege de vorm van het blad. Ik heb deze pompoen geteeld om te kunnen gebruiken als onderstam voor komkommers, het beestje zelf is echter ook de moeite waard om te beschrijven:Zaaien
Zaai in april binnen op de vensterbank, om in mei planten te hebben die naar buiten kunnen als het nachtvorstgevaar geweken is.
Bemesting
Zoals alle pompoenen heeft dit exemplaar graag een rijke, vochtige en humusrijke bodem. Bemesten met compost/stalmest/koemestkorrel naar keuze dus.
Ziekten en plagen
Deze soort is bijzonder ziekteresistent. Niet voor niets wordt hij gebruikt als onderstam. Ook tegen het einde van het seizoen blijft bij mij het blad intact, terwijl de bladeren van mijn courgettes en andere pompoenachtigen dan al behoorlijk beschimmeld zijn.
Blad van de courge de siam. |
Gewasverzorging
De Courge de Siam is een wilde groeier. De ranken worden tot 15 meter lang, en het ding is dan ook geschikt om een schuurtje of pergola te laten overgroeien. Om goede vruchten te krijgen kan het nodig zijn om de ranken achter de vrucht te snoeien. De top van de rank kan zoveel water en voedingsstoffen naar zich toetrekken dat jonge vruchten te weinig krijgen en afsterven.
Oogsten en bewaren
De jonge vruchten zijn eetbaar als courgettes. De rijpe vruchten schijnen twee jaar houdbaar te zijn. Het vruchtvlees is maagdelijk wit en kan verwerkt worden in soepen en stoofschotels en dergelijk net als alle pompoenen. De smaak is mild. De stengelscheuten schijnen eetbaar te zijn als spinazie, maar dat heb ik zelf nog niet uit geprobeerd.
Voor de oogst van zaden voor onderstammetjes moeten de vruchten helemaal afrijpen. Bij onrijpe vruchten zijn de zaden wit, bij rijpe vruchten zijn ze bruin/zwart en dus gemakkelijk te vinden in het witte vruchtvlees. Bij mijn eigen teelt waren de zaden in november/december nog steeds wit - blijkbaar hebben de vruchten veel tijd nodig om echt rijp te worden. Gelukkig had ik nog een vrucht bewaard en die had tegen eind februari wel rijpe zaden.
De courge de siam wordt ook wel aangemerkt als 'vergeten groente', blijkbaar is het een oude varietėit.