preimot

De preimot (Acrolepiopsis assectella) is een klein nachtvlindertje van ongeveer 17 mm lang (spanwijdte vleugels). Activiteit van de preimot is onder andere te herkennen aan de 'vensters' die in de bladeren ontstaan, plekken waar het bladmoes is weggevreten maar de huid aan de onder- en bovenkant nog intact is. In die vensters zijn dan de rupsjes te zien. Een ander teken is het rafelige aspect van het blad (foto).

Preimot. Photo     by Sarefo / CC BY     GNU

Historie
Preimot is al een oude plaag. Het wordt vaak gezien als de belangrijkste belager van prei.

Aangetaste planten
Naast prei kan ook ui worden aangetast, maar de schade is dan minder.

Schade
De belangrijkste schade is te verwachten van ongeveer half mei tot begin juli. Er ontstaan vensters in de bladeren waar enkel nog een wit vliesje zit, het blad kan gaat scheuren en er rafelig uit zien (foto). Sterk aangetaste planten worden aangevallen door bacterieen en schimmels en sterven uiteindelijk af.

Leefwijze
De motjes leggen van half april tot eind mei kleine witte eitjes van 0,5 mm af op de bovenste prei-bladeren. Uit de eitjes komen wit-geel-groenige rupsjes die tot ongeveer een cm lang kunnen worden. Via de bovenste bladeren vreten ze zich naar beneden toe. Van half juni tot half juli gaan de rupsen verpoppen. De poppen zijn grijs-wit van kleur en hangen in 'netjes' aan de onderkant van het blad. Na 10-15 dagen komen er weer motjes uit die vrolijk de volgende generatie eitjes gaan afzetten. In september/oktober verpoppen de rupsen van de 2e generatie. De motten die hieruit komen, overleven de winter op beschutte plaatsen.

Schade veroorzaakt door de preimot. Photo     by Rasbak / CC BY     GNU

Bestrijding

• Insectengaas, in elk geval voor de jonge preitjes. Grotere preiplanten kunnen de schade beter weerstaan. Met een beetje geluk gaat alleen het buitenste blad verloren en blijft er binnenin nog een mooie schacht over.
• Zodra de eerste schade te zien is, kunnen de bladtoppen worden afgesneden en vernietigd. Hierop zitten de meeste rupsjes.
• De rupsjes kunnen verdrinken op hun weg naar beneden tussen de bladeren. Veel besproeien zou kunnen helpen (Velt)
• Bespuiten met Bacillus thuringiensis werkt ook. Dit is een bacterie die in het lichaam van de rups een giftige stof produceert waaraan het diertje ten gronde gaat. De bacterie komt ook van nature in het milieu voor.

Literatuur
[1] Velt: Handboek ecologisch tuinieren, Berchem, België 2006.
[2] Wikipedia